Παρανέστη - Λειβαδίτης - Τριχόνι - Ξάνθη - Πόλη !

Παρανέστη - Λειβαδίτης - Τριχόνι - Ξάνθη - Πόλη !

Κοινότητες Ανιχνευτών Αμαρουσίου Πεύκης Μελισσίων !

Από πού να πρωτοξεκινήσω !
Ξεκινήσαμε ενα πολύ ωραίο απογευματινό, λίγο "πιεσμένα", αλλά η όρεξη ήταν τόσο πολύ που απλά δεν πολυκαταλάβαμε την απόσταση από εμάς, στο όμορφο Παρανέστη !
Εκεί μας περίμενε ένας πανέμορφος χώρος για διαμονή και πολλά γέλια των λίγων παιδιών, να ανυπομονούν να παίξουμε μαζί τους ! Το χωριό πολύ μικρό. Οι κάτοικοι λίγοι αλλά αρκετά φιλόξενοι ! Οι εικόνες πολλές ! Πάρα πολλές ! Όμορφο δάσος περιτριγύριζε το Παρανέστι με την θερμοκρασία να κάνει τα παιχνίδια της από το πρώτο πρωινό φως, μέχρι το πρώτο πρωινό φως της επόμενης ημέρας....μεγάλες εναλλαγές τις θερμοκρασίας !!


Η "ώρα των παιδιών", έδωσε σε όλους μας πολλά !
Για εμάς που το έχουμε ξανακάνει ήταν ακόμα μια νέα εμπειρία !

Για τα "μεγάλα παιδιά" μας, η εμπειρία αυτή με τα "απομονωμένα νέα παιδιά" της περιοχής ήταν πολύ πρωτόγνωρη και συνάμα καταπληκτική !

Η συνέχεια μας ήθελε να ξεκινάμε για μια νέα δύσκολη ημέρα !

Τόσο δύσκολη, που ξεκίνησε από πολύ πρωί 07:15, όπου και ξεκινήσαμε να περπατάμε και τελειώσαμε 19:00 !!!

Ήταν 27 χλμ !!
Δεν ήταν ούτε ένα, ούτε δύο....ήταν 27 χλμ περπάτημα !!!!
Κάτω από τον ήλιο !
Σε χωμάτινους δρόμους και πανέμορφα μονοπάτια !
Πολύ κούραση !
Μαζί με τον Μονόκερο είχαμε και τα σακίδια !
Ευτυχώς τα παιδιά, τα είχαν στείλει με φορτηγάκι !

Η φύση ήταν απλά εντυπωσιακή !

Αν δεν είχαμε και τον ήλιο να βαράει κατακούτελα...τότε όλα θα ήταν τέλεια !


Η διαδρομή τελείωνε στο Τριχόνι, μετά από μια τρελή ανηφόρα που χαράξαμε εμείς το μονοπάτι..., βρίσκοντας εκεί, τους δύο μόνιμους κατοίκους του χωριού να μας καλωσορίζουν και να ανοίγουν το κτήμα τους και το σπίτι τους, λες και ήμασταν γνωστοί από τα παλιά !


Η Ελληνική φιλοξενία στο έπακρο, φάνηκε από τον κ. Βασίλη και την κα.Ευδοξία !!!
Οι δύο μοναδικοί κάτοικοι του χωριού χάρηκαν πολύ που είδαν 23 άτομα να μπαίνουν στην αυλή τους και να τους γεμίζουν από ενέργεια και χαμόγελα !

Μας φιλοξένησαν στον χώρο τους και μας έδωσαν ένα χώρο δίπλα από μια καταπληκτική πηγή, ώστε να ξεκουραστούμε ! Οι ώρες τις ξεκούρασης και του φαγητού ήταν "ιερές" και για όσους ξέρουν....πως είναι να περπατάς 27 χλμ κάτω από τον ήλιο και μέσα στην φύση δεν χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις...

Όλο το βράδυ το σκυλί του κ. Βασίλη μας φύλαγε και γάβγιζε...το πρωί μάθαμε ότι εκεί κοντά στην περιοχή κάνει τις βόλτες του ένα μεγάλο αγριογούρο...για να μην πούμε τις αλεπούδες και του λύκους...

Η τρίτη ημέρα ξεκίνησε με τον κ. Βασίλη να μας καλημερίζει και πηγαίνοντας να τον χαιρετίσουμε, για άλλη μια φορά να μας καταϋποχρεώνει και να ζητάει επίμονα να μας ξαναβοηθίσει και να μεταφέρει τα σακίδια των παιδιών στου καταρράκτες του Λειβαδίτης, ώστε λέει "τα παιδιά να απολαύσουν καλύτερα και πιο άνετα την διαδρομή" !

Έτσι έφυγαν τα παιδιά και έμεινα να τον περιμένω να τελειώσει το τάισμα των ζώων ! Ήμουν με την κα.Ευδοξία και μιλάγαμε...μιλάγαμε...ήταν πανέμορφα !
Είχε μεγάλη ανάγκη από συζήτηση !
Είχε να φύγει από εκεί 3,5 χρόνια !


Είχε βρει τα πάντα εκεί και στον σύζυγό της !
Δεν είχαν ρεύμα και ενώ είχαν τηλέφωνο, δεν λειτουργούσε πάντα..
Η μόνη επαφή με τον έξω κόσμο... ήταν ένα ραδιάκι με μπαταρίες..
Και ο γιος τους, που πήγαινε μια φορά την εβδομάδα....
Δεν είχαν πόρτα στο σπιτάκι τους !
Με έβαλα μέσα !
Με φίλεψαν ! Με πεντανόστιμες ντομάτες και αγγούρια, που μόλις έκοψε για μένα αλλά και για τα παιδιά ! Με ψωμάκι που ζύμωνε η ίδια !
Μου άνοιξαν την καρδιά τους και το σπίτι τους, λες και ήμασταν φίλοι από τα παλιά..

Η συγκίνηση από όλους ήταν μεγάλη !
Να είναι καλά, εκεί μακριά στο Τριχώνι !
Τους σκεφτόμαστε πάρα πολύ !
Αυτό που ήθελαν από εμάς ήταν λίγη παρέα, λίγη κουβέντα !
ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ !
Σπάνιο στις ημέρες μας !
Πολύ σπάνιο !

Εμείς θα τους στείλουμε μια ωραία φωτογραφία σε ένα καδράκι που βγάλαμε μαζί τους !
Είναι το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε !!!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !

Όλες αυτές τις ημέρες, αλλά και κάποιες απο τις επόμενες, είχαμε ενα ακόμα ευχάριστο. Δεν έπιανε το κουνητό και έτσι δεν μας ζάλησε κανένας ! Ευτυχώς σε κάποια σημέια και για λίγο ερχόμασταν σε επαφή, μόνο με τους ανθρώπους "μας" ! Ευτυχώς για να παίρνουμε και έξτρα δυνάμεις ;-) !!!
Οι καταρράκτες του Λειβαδίτη ήταν ο επόμενος προορισμός και στόχος !

Ο μεγαλύτερος καταρράκτης των Βαλκανίων !

Εκεί απλά μείναμε με το στόμα ανοιχτό !
Ο "Οργασμός της φύσης" με το "Ο" κεφαλαίο !!!
Φανταστικά !

Είναι όπως τα βλέπεις στις ταινίες και στα cardpostal !
Μπορώ να πω, ακόμα καλύτερα ήταν !!!

Το μπάνιο στον καταρράκτη και μέσα στην φύση, ήταν ότι καλύτερο για να κλείσει αυτή η όμορφη ημέρα ! Το νερό ήταν πολύ κρύο...αλλά δεν μασάμε !!!

Τα γέλια, οι βουτιές, τα παιχνίδια περίσσευαν ! Οι εικόνες και οι φωτογραφίες, δεν μπορούν με την καμία να περιγράψουν αυτά που είδαμε !

Η βόλτα στην Ξάνθη ήταν το επόμενο "σκαλοπάτι" πριν την Πόλη !

Στην Πόλη φτάσαμε αρκετά κουρασμένοι και σε συνδυασμό της υγρασίας και της ζέστης, αλλά και τις μεγάλης φτώχιας-δυστυχίας-άθλιας κατάστασης της περιοχής που αφήσαμε τα πράγματά μας, μέχρι το βράδυ που θα πηγαίναμε στον χώρο διαμονής και στα Πριγκιποννήσια, είχαμε σαν αποτέλεσμα πολλοί από εμάς, να μην μας άρεσε καθόλου !


Στην Πόλη τις επόμενες ημέρες κάναμε πολλά ! Πάρα πολλά ! Ίσως δεν έπρεπε να κάναμε όλα αυτά ! Ευτυχώς άρεσαν στα παιδιά και αυτό έχει σημασία !

Η μεγάλη μας εκκλησία της Αγίας Σοφίας, ήταν ότι πιο συνταρακτικό είδαν τα μάτια μας ! Για το πως την έχουν κάνει....δεν χρειάζεται να πούμε κάτι....όσοι έχετε πάει ξέρετε.... Για την ιστορία της Αγίας Σοφίας δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε πολλά πράγματα να πούμε !!!

Ο πρόξενος που μας δέχτηκε, μας μίλησε αρκετά για την Πόλη με πολύ όμορφα λόγια !!
Μας είπε (και ΣΥΜΦΩΝΩ 100%) ότι η ιστορία της Πόλης τώρα ποια.... είναι πολύ πιο όμορφη από την ίδια !!! Αυτό τα λέει όλα !!! Και όταν τα ακούς και από έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει εκεί, τότε κάάάάάάάτι ξέρει περισσότερο από εμάς ! Το είδαμε και στην συνέχεια στην πράξη ! Ωραία πόλη, αλλά βρώμικη ! Με πολύ υγρασία ! Τρελή ζέστη ! Η άσχημες μυρωδιές ανέδυαν από παντού ! Αστυνομία παντού ! Πολύ, μα πάρα πολύ φτώχεια ! Ο κόσμος κοιμότανε στα πεζοδρόμια...τα σπίτια τους...απλά δεν ήταν σπίτια...υπήρχε και η αντίθετη πλευρά που πάνε τους τουρίστες....την οποία είδαμε....αλλά δυστυχώς δεν είδαμε ΜΟΝΟ αυτή !!!

Η επίσκεψή μας στο Πατριαρχείο και στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ήταν από τις ποιο έντονες στιγμές, που έχω ζήσει ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ με αυτή την παρέα !!! Τα λόγια του, μας "ΈΜΕΙΝΑΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ" στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, όσο τίποτα άλλο ! Τον ευχαριστούμε και ευχόμαστε να είναι καλά και να "πολεμάει" όσο καλύτερα μπορείς τις "καταστάσεις" που αντιμετωπίζει 24 ώρες το 24ωρο.. 364 ημέρες το χρόνο...

Εκτός από τα από πάνω, τα υπόλοιπα μέρη που πήγαμε ήταν πάρα πολλά !
Όπως το Σισμανόγλειο Μέγαρο, το Ζωγράφειο Λύκειο, το Ζάππειο Λύκειο, την Αγία Τριάδα, στην Μεγάλη του Γένους σχολή, στην εφημερίδα την Απογευματινή, στα νησιά πρίγκηπο και Χάλκη, στο Τοπ Καπί, στο Μπλέ Τζαμί, στο Χαμάμ, στο Ιουστινιάνειο Υδραγωγείο, στο Μεγάλο Παζάρι και στην Αιγυπτιακή Αγορά, τα ανάκτορα των σουλτάνων κλπ κλπ κλπ.

Όπου και να πηγαίναμε, οι Έλληνες της Πόλης, μας υποδέχονταν σαν μια ευχάριστη ιλιαχτίδα ! Μας έλεγαν την ιστορία, τα σχέδια τους, τα πάντα ! Μας αγκάλιαζαν και προσπαθούσανε να περάσουμε όσο γίνεται καλύτερα !!! Μας χαμογέλαγαν και όλοι μας ρώταγαν πως και διαλέξαμε την όμορφη πόλη τους να επισκεφτούμε !

Περπατάγαμε πολύ κάθε ημέρα, αλλά άξιζε 100 % !

Το φαγητό ήταν καλό !

Πολύ καλό μπορώ να πω !

Με τις special προσθήκες του Μονόκερου και τις δικές μου, το φαγητό γινόταν ακόμα πιο νόστιμο.

Ακόμα και το πολίτικο φαγητό ήταν μπορώ να πω πολύ καλό και ευτυχώς καθαρό !




Για να σταματήσω να γράφω, γιατί φαντάζομαι θα βαρέθηκες να διαβάζεις, θα ήθελα να αναφέρω κάτι τελευταίο και όσον αφορά τα πρόσωπα των παιδιών, αλλά και των βαθμοφόρων που είδα αλλά και αισθάνθηκα, όταν αναγκαστήκαμε να χωρίσουμε (ευτυχώς προσωρινά-αλλά δεν το ξέραμε εκείνη την στιγμή) σαν ομάδα και να γίνουμε δυο διαφορετικές !

Σκέψου από τα χειρότερα που μπορούν να σου συμβούν !
Δεν περιγράφετε !
Και αν φταίγαμε εμείς, πάει και έρχεται...δυστυχώς έφταιγαν οι φίλοι μας οι ντόπιοι.....τι να πώ...ανώριμοι είναι το ποιο χαλαρό που μπορώ να τους πω...

Ευτυχώς η παρέα μας, δεν το άφησε...και ευτυχώς βρείκε ένα πιο δύσκολο τρόπο μετακίνησης, αλλά πιο επικίνδυνο με επιτυχημένο αποτέλεσμα ! Ευτυχώς ! Γιατί τα συναισθήματα ήταν........

Εύχομαι ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ, να μην αποχωριστεί αναγκαστικά, έστω και λίγο την παρέα του !

Αυτά τα ολίγα από την μεγάλη μας βόλτα στο Παρανέστη, Λειβαδίτη, Τριχόνι, Ξάνθη και στην όμορφη Πόλη μας !

Άντε και του χρόνου !