Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ένας φίλος....

Ένας φίλος, ο Χρήστος Στρογγύλης στο blog του (http://totalfitness-christos.blogspot.com/2009/12/6.html), μας αναφέρει τους 6 λόγους που δεν του/μας αρέσουν οι διάδρομοι και στους οποίους συμφωνούμε 100 % :

Προτιμώ σαφώς το τρέξιμο στην ύπαιθρο και κυρίως στο βουνό σε σχέση μ'ένα διάδρομο σε κλειστό χώρο. Μερικοί από τους λόγους είναι οι εξής:

1. Πρώτα απ'όλα θεωρώ ότι το τρέξιμο στο διάδρομο δεν έχει σχέση με τις πραγματικές συνθήκες.
Δεν υπάρχει η αντίσταση του αέρα,ο ιμάντας κάνει μέρος της δουλειάς σου,δεν υπάρχουν κατωφέρειες,δεν υπάρχουν εναλλαγές κλίσεων,εμπόδια κλπ.
Κατά την άποψή μου όσοι είναι συνηθισμένοι στο διάδρομο θα τα βρουν μπαστούνια σε πραγματικές συνθήκες.

2. Δε το βρίσκω και το υγιεινότερο πράγμα να τρέχω σε κλειστό,μη ανανεούμενο περιβάλλον και να αναπνέω το διοξείδιο του άνθρακα που αποβάλλουν οι άλλοι ,για να σταθώ μόνο εδώ!
Άσε δε τις μυρωδιές!
Από την άλλη δεν είναι ιδιαίτερα εφικτό και ρεαλιστικό το να έχει κανείς ένα διάδρομο στο σπίτι.

3. Η άσκηση σε διάδρομο είναι ένα πολύ πληκτικό έργο ιδιαίτερα όταν διαρκεί πολύ ώρα.
Μπαίνοντας σε ένα γυμναστήριο θα δείς δεκάδες βαριεστημένα κορμιά να σέρνουν κυριολεκτικά τα πόδια τους πάνω στο διάδρομο σε απελπιστικά αργές ταχύτητες.
Πολλοί από αυτούς κρατιούνται από τις κουπαστές ή/και βλέπουν τηλεόραση!!! Καμία συνεργασία,καμία συνέργεια μυαλού και σώματος!
Η πλήξη στο αποκορύφωμά της και μάλιστα μια πλήξη υποβλητική και μεταδοτική.

4. Αν κάποιοι -πολύ λίγοι και η εξαίρεση στον κανόνα- θελήσουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες για να προπονηθούν πραγματικά σκληρά το πιθανότερο είναι να εκληφθούν από τους mainstream γυμναζόμενους σαν επικίνδυνοι psycho ή στην καλύτερη περίπτωση γραφικοί.

5. Βρίσκω πολύ πιο συναρπαστικό το να τρέχω έξω και ιδιαίτερα μέσα στη φύση.Χαλαρώνω με την ομορφιά του τοπίου,αναπνέω καθαρό αέρα,απολαμβάνω τις ενδιαφέρουσες οπτικές εναλλαγές,το μυαλό μου συνεργάζεται καλύτερα με το κορμί μου και παράγουν πραγματικό έργο.

Γνωρίζω ότι ο δρόμος με οδηγεί κάπου,βάζω ορόσημα και τα απολαμβάνω.
Ο διάδρομος που σε οδηγεί; Υπάρχει μεγάλη διαφορά από τις ρόδες των χάμστερ; Δεν με ενθουσιάζει καθόλου η εύλογη αυτή παρομοίωση!

6.Τέλος για να πάω ένα βήμα πιο πέρα θα προτιμούσα έναν τρόπο άσκησης που να μου προσπορίσει μεγαλύτερα ορμονικά και μεταβολικά οφέλη.Για παράδειγμα είμαι λάτρης των σπριντ σε ανηφόρα,γνωρίζω και βιώνω πολύ καλά τα αδιαμφισβήτητα οφέλη τους και δεν πιστεύω ότι μπορούν να προσομοιωθούν σε συνθήκες γυμναστηρίου!

Σε ευχαριστούμε !

Δεν υπάρχουν σχόλια: