Ευτυχώς που το χαζοκούτι, μερικές φορές, δείχνει και κάτι σοβαρό και ενδιαφέρον, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να το είχαμε πετάξει.... προπολού....
Έτσι κάπως βλέπουμε και μαθαίνουμε εικόνες από μακρινές χώρες, που πολύ δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να πάει να επισκεφτεί.
Λόγω της μεγάλης εγκληματικότητας, φτώχειας, δυσκολίας στο να φτάσεις εκεί, ακόμα και λόγω του πολιτεύματος, που είναι άκρως αντιδημοκρατικό.....δυστυχώς....
Έτσι δύο από αυτές τις χώρες, είναι το
Μπαγκλαντές και η Βιρμανία.
Στο Μπαγκλαντές, η φτώχεια και η ανεργία έχει κάνει τα πάντα να είναι πολύ δύσκολα. Η καθημερινή εύρεση δουλειάς και χρημάτων είναι από τα ποιο δύσκολα πράγματα σε αυτή την χώρα των 160.000.000 ανθρώπων, με αποτέλεσμα η εγκληματικότητα να έχει φτάσει σε πολύ μεγάλα νούμερα. Τα ανήλικα παιδιά που έχουν μεγαλύτερη αντοχή και υπομονή, τις περισσότερες φορές δουλεύουν από πολύ μικρά, ώστε να μπορούν να συντηρούν όλη τους την οικογένεια.... Οι αρρώστιες δίνουν και παίρνουν....
Επίσης δεν τους φτάνουν όλα αυτά, λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, έχουν αρχίσει σιγά σιγά και "χάνουν" αρκετά μέτρα γης, όλο και περισσότερο κάθε ημέρα που περνάει.... Η ακτογραμμή τους σε πολλά σημεία, αποτελείται από λάσπη και η δύναμη αλλά και η στάθμη της θάλασσας, την κάνει να μειώνετε γοργά γοργά....
Τώρα για την Βιρμανία ή Μιανμάρ, αν ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι η ελεύθερη πρόσβαση των δημοσιογράφων απαγορεύεται, τι μπορούμε να συνεχίσουμε να λέμε..... Δεν υπάρχει, τουλάχιστον στην επαρχία, παιδεία αλλά και ούτε πρόληψη, όσον αφορά την υγεία. Γενικά δυστυχώς το πολίτευμά τους είναι από μια άλλη εποχή....