Ψηλορείτης 2454 mtr

Καλημέρα όλη μέρα.

Όπως καταλαβαίνεις προσπαθούμε, αν και δεν θέλουμε, να μπούμε πάλι σε ρυθμό...

Αργά αργά, αλλά πρέπει να γίνει κάάάάάάάποια στιγμή ;-)

Και που λες, μετά το μοναδικό ever n/b, ήρθε η ώρα και πήραμε για λίγο, για πολύ λίγο, τα όρη και τα βουνά. Όχι γιατί το είχαμε ανάγκη, αλλά γιατί είχαμε μια σχετικά εύκολη ευκαιρία. Έτσι "γράψαμε" στο cv μας ΚΑΙ την Νοτιότερη υψηλότερη κορυφή, του χωριού μας, την οποία μέχρι τώρα δεν την είχαμε "πιάσει". 

Το βουνό είναι γνωστό στους χώρους των εμπείρων, σαν boot killer.
Πολύ πέτρα, μικρή-μεγάλη, χαλίκι και λίγο χώμα.
Η εκκίνηση έγινε απο την βορινή πλευρά και απο το κτίσμα («καταφύγιο»)  το οποίο ανήκει στα Λιβάδια Μυλοποτάμου, στη θέση «Λάκος του Μυγερού» (1570μ), από τον οποίο ξεκινά η «Στράτα του Ψηλορείτη». Η υψομετρική διαφορά των 1000 περίπου μέτρων, γίνεται σε ένα γυμνό τελείως τοπίο και πετρώδες. Το μονοπάτι δεν είναι καλά σηματοδοτημένο, αλλά με λίγη προσοχή το βρίσκεις. Η διαδρομή είναι για 3 ώρες περίπου ανηφορική και την τελευταία περίπου ώρα, περπατάς στην κορυφογραμμή που είναι all the money ;-)
Ευτυχώς που ξεκινήσαμε την πορεία, μετά της 17:00, είχε και συννεφιά και οι συνθήκες ήταν οι ιδανικές. Μετά απ'όλα αυτά, η θέα και η ομορφιά της κορυφής, σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα. Στο τέλος, το εκκλησάκι του Τίμιου Σταυρού στην κορυφή, ήταν το "καταφύγιό" μας για το βράδυ και έξτρα "παρέα" όλο το βράδυ.

Αυτά για τώρα.

Τα υπόλοιπα ίσως να τα πούμε σε επόμενη ευκαιρία.
Καλό ΠΣΚΔ και τα λέμε πάλι (για λίγο) next week ;-)