Όντως στο νησί των "διαφορετικών και τρελών παραλιών" και θέλοντας να "ζήσουμε μια περιπέτεια", είπαμε να πάρουμε έναν διαφορετικό και βολικό "δρόμο" (για να πάμε στον προορισμό μας) ο οποίος όμως υπήρχε μόνο στο gps του Μονόκερου....
Έτσι ακολουθώντας τις οδηγίες απο αυτό το καταπληκτικό μηχανηματάκι, προχωράγαμε και προχωράγαμε σε σχετικά νορμάλ δρόμους, σύμφωνα με την συνολική εικόνα του νησιού.
Μετά απο κανά 20λεπτο ο δρόμος έγινε χειρότερος και μετά απο κανά 25λεπτο, ακόμα χειρότερος.... ώσπου μπροστά μας.... στον χωματόδρομο..... βλέπουμε μια ανοιχτή αυλόπορτα απο άλλη εποχή..... εκεί τελείωνε και ο δρόμος..... και δεν υπήρχε δεξιά και αριστερά κανένας άλλος δρόμος.....
Σχεδόν μπήκαμε μέσα σε μια αυλή που πεταγόντουσαν απο παντού κότες, πρόβατα, κλπ
Απο το πουθενά, πετάχτηκε μια γιαγιάκα η οποία με το χαμόγελο στο πρόσωπο, μας υποδέχτηκε. Όπως είναι λογικό λόγω της θέσης και της περιοχής που βρισκόταν το σπίτι της, δεν θα έβλεπε και συχνά κόσμο. Βγήκα έξω απο το καρούλι μας και βέβαια την χαιρέτησα και εγώ με ενα μεγάλο χαμόγελο, λέγοντάς της ότι χαθήκαμε. Της είπα ότι πηγαίνουμε "σε εκείνη την παραλία", μου είπε ότι πάμε λάθος (......) και ότι ο δρόμος αυτός καταλήγει στο σπιτάκι της και μόνο. Στη συνέχεια την ευχαριστώ, πάω να την χαιρετήσω, αλλά μου λέει περιμένω ενα λεπτό.
Πάει περπατώντας σιγά σιγά στην πίσω αυλή και μετά απο λίγες στιγμές, εμφανίστηκε μπροστά μας πάλι με δύο καρπούζια ανα χείρας !!
Μείναμε όλοι άναυδοι.
Αυτά είναι για εσάς μας λέει, με το ίδιο το τεράστιο χαμόγελο και μας τα δίνει παρόλο που αρχικά αρνηθήκαμε ευγενικά να τα πάρουμε.
Εμείς της είπαμε ότι το μόνο που θα μπορούσαμε να την φιλέψουμε, είναι μπισκότα (δεν είχαμε $#^@~!$% εκείνη την στιγμή κάτι άλλο) και αυτή αρνήθηκε ευγενικά να τα πάρει.
Την χιλιοευχαριστήσαμε και σιγά σιγά απομακρυνθήκαμε με το καρούλι μας......
Οι σκέψεις, που μας είχαν "περικυκλώσει", ήταν πολλές....
..τι ωραίοι είναι οι "απομονωμένοι" άνθρωποι...
..τι αγνοί που είναι...
..δυστυχώς δεν μάθαμε ΠΟΤΕ το όνομά της, όπως και αυτή βέβαια τα δικά μας....
..ποιός απο εμάς, απ'ολους ΕΜΑΣ θα έκανε παρόμοια κίνηση στης μεγαλουπόλεις που ζούμε....
..το χαμόγελό της ήταν καταπληκτικό...
Και πολλές άλλες....
Σας ευχαριστούμε μέσα απο την καρδιά μας, όπως και να σας λένε !
Μακάρι να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν και εσάς !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου