Δεν προλάβαμε να τα κάνουμε όλα.
Θέλαμε πολλά ακόμα.
Συνεχίζουμε όμως να κάνουμε και να λέμε, αρκετά απο αυτά που σου άρεσαν. Όλοι θέλουμε να το κάνουν αυτό.
Νομίζουμε ότι είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε.
Πάντα καθόσουν κάτω, στο μπορντό χαλί και αφού είχαμε συναρμολογήσει εμείς το δέντρο, εσύ σιγά σιγά, έβαζες τις μπάλες, τις γιρλάντες, τα φωτάκια με προσοχή και πολύ αγάπη. Μας υποδεχόσουν με ενα τεράστιο χαμόγελο, που κατέληγε σε αγκαλιά.
Στη συνέχεια μας ρώταγες αν μας άρεσε, όχι μόνο το δέντρο άλλα όλο το σαλόνι, που απο αρχές Δεκέμβρη, γινόταν το ομορφότερο σε όλο τον κόσμο.
Για σένα και μόνο Αθηνούλα, μια και μοναδική !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου