Για φέτος είχαμε κάνει διαφορετικά πλάνα σε σύγκριση με πέρσι. Που να δεις και του χρόνου, αλλά αυτό άστο καλύτερα για του χρόνου.
Ο Τίργης, είχε όντως απλώσει τα κόκκινα χαλιά και μας περίμεναν με τις σαμπάνιες και τις Ντόν Περνιόν να ρέουν.....
Απο το "νέο σπίτι" που διαμέναμε, μέχρι τις μετακινήσεις, το φαγητό και όλα, ήταν μια εμπειρία τεράστια και διαφορετική. Ο φίλος Steven ήταν ΟΚ, ίσως πιό αδιάφορος απ'οτι περιμέναμε.
Μην περιμένεις να σου πω λεπτομέρειες, γιατί δεν το έχω, αλλά απο τις φωτογραφίες που μιλάνε απο μόνες τους, μπορείς να καταλάβεις πολλά. Δεν τελειώνουν εδώ, απλά αυτές είναι οι πρώτες.
Μπορείς να πιστέψεις ότι ο "δικός" μας είχε κρεμάσει το μεταφορικό του μέσο απο το ταβάνι....
Και το κατέβαζε μόνο όταν το ήθελε κατευθείαν στην είσοδο. Και πολύ πατεντιάρεις. Γιατί μεταξύ μας, είναι το μόνο μέσο που μπορείς να μετακινηθείς χωρίς έξοδα και ΝΑΙ χωρίς πολύ κόπο.
Για το "μαμ" τι να πούμε.
Το γεγονός ότι δεν έχουν δικό τους, αυτό τα λέει όλα. Για τα αγαπημένα πατατάκια θα επανέλθω later...
Ο Τίργης, είχε όντως απλώσει τα κόκκινα χαλιά και μας περίμεναν με τις σαμπάνιες και τις Ντόν Περνιόν να ρέουν.....
Απο το "νέο σπίτι" που διαμέναμε, μέχρι τις μετακινήσεις, το φαγητό και όλα, ήταν μια εμπειρία τεράστια και διαφορετική. Ο φίλος Steven ήταν ΟΚ, ίσως πιό αδιάφορος απ'οτι περιμέναμε.
Μην περιμένεις να σου πω λεπτομέρειες, γιατί δεν το έχω, αλλά απο τις φωτογραφίες που μιλάνε απο μόνες τους, μπορείς να καταλάβεις πολλά. Δεν τελειώνουν εδώ, απλά αυτές είναι οι πρώτες.
Μπορείς να πιστέψεις ότι ο "δικός" μας είχε κρεμάσει το μεταφορικό του μέσο απο το ταβάνι....
Και το κατέβαζε μόνο όταν το ήθελε κατευθείαν στην είσοδο. Και πολύ πατεντιάρεις. Γιατί μεταξύ μας, είναι το μόνο μέσο που μπορείς να μετακινηθείς χωρίς έξοδα και ΝΑΙ χωρίς πολύ κόπο.
Για το "μαμ" τι να πούμε.
Το γεγονός ότι δεν έχουν δικό τους, αυτό τα λέει όλα. Για τα αγαπημένα πατατάκια θα επανέλθω later...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου