Αγαπημένη γιατί ήταν η πρώτη

Μετά απο 23 χρόνια, πατήσαμε μια αγαπημένη κορυφή.

Αγαπημένη γιατί ήταν η πρώτη.
Άλλα χρόνια τότε.
Άλλες απαιτήσεις.
Άλλος κόσμος.
Τελείως διαφορετική νοοτροπία.

Σίγουρα η δυσκολία της ανάβασης του τότε (Μάιος), δεν συγκρίνεται με τώρα (Ιανουάριος). Τότε είχαμε ανοιχτό καιρό και τον ήλιο να καίει πάνω απο τα κεφάλια μας.

Τώρα δεν βλέπαμε πέρα απο τα 10 μέτρα, λόγω της ομίχλης, ο αέρας δεν σε άφηνε να ηρεμήσεις πάνω απο ένα λεπτό, το χιόνι απο τα 1800 μέτρα μέχρι τα 2200 μέτρα ήταν κουραστική σούπα και απο εκεί μέχρι την κορυφή και τα 2315 μέτρα ήταν πάγος και χωρίς κραμπόν δεν πήγαινες πουθενά, μόνο τσουλώντας κάτω...

Η μαγκιά δεν ήταν ότι την πιάσαμε άλλη μια φορά, αλλά το γεγονός ότι το καταφέραμε με νεα παρέα, που οι περισσότεροι, για να μην πούμε όλοι, δεν είχαν ξαναπιάσει κορυφή, πόσο μάλλον τόσο δύσκολη κορυφή, λόγω των συνθηκών.

Σε αφήνω για τώρα, σου έυχομαι καλό ΠΣΚ και θα συνεχίσουμε να λεμε τα υπόλοιπα την επόμενη εβδομάδα ;-)